Otrzymuję kilka newsletterów i bardzo je sobie cenię. Przede wszystkim dlatego, że dzięki nim oszczędzam czas. Nowe treści na stronach zwykle pojawiają się nieregularnie (na „Kulturze Języka” również), więc unikam sytuacji, gdy odwiedzam jakąś witrynę i stwierdzam, że nie ma na niej nic nowego. Obserwuję kilka stron i gdybym tak miała wchodzić codziennie na każdą z nich, szybko bym zrezygnowała. Newsletter rozwiązuje ten problem Czytaj dalej
Osobie myślącej pozytywnie częściej udaje się to, co zamierzyła. Uważam, że kluczem do pozytywnego myślenia jest pozytywne mówienie, czyli takie formułowanie wypowiedzi, które ujmuje rzeczywistość od strony pożądanego rezultatu zamiast czarnego scenariusza. Czytaj dalej
Dawniej pisało się listy, dziś pisze się mejle. Tymi pierwszymi rządzą ustalone zasady – wiemy, jak zacząć i skończyć tradycyjny list. Z mejlem jest nieco inaczej, bo może pełnić więcej funkcji niż jego papierowy odpowiednik. W związku z tym, że jest niezwykle rozpowszechnionym i wygodnym narzędziem komunikacji, może przybierać rozmaite formy, np. listu do koleżanki, reklamacji czy pisma do urzędu. Często też korespondencja mejlowa staje się tylko trochę wolniejsza niż rozmowa twarzą w twarz. Niezależnie od typu mejla trzeba jakoś sformułować początek i koniec. Jak? Czytaj dalej
W tej części artykułu o (nie)stawianiu przecinka przed „i” opiszę być może zaskakujący kontekst, w którym „i” będzie podwojone, ale nie postawimy przed nim przecinka. To podwojenie okaże się jednak tylko pozorne. Czytaj dalej
W pierwszej części artykułu o tytułowym szkolnym micie opisywałam, kiedy rzeczywiście przecinka przed „i” postawić nie można. Przed Tobą druga część, z której dowiesz się o kontekstach, w których przed „i” ten znak interpunkcyjny pojawić się musi. Czytaj dalej
W szkole podstawowej nauczycielka od polskiego często powtarzała, że przed „i” nie stawiamy przecinka. Wbiłam to sobie do głowy i… popełniałam błędy interpunkcyjne (Ty też?). Jak się okazuje, w tej zasadzie jest tylko część prawdy. Właśnie o tej części piszę poniżej. Czytaj dalej
Facebook, Google, YouTube, Skype, pendrive – z pisownią tych wyrazów nie mamy problemu wtedy, gdy w zdaniu występują one w formie podstawowej (w mianowniku). Sprawa się komplikuje, gdy przyjdzie nam odmienić te słowa, np. Lubię oglądać filmy na (YouTube); Siostra kopiuje pliki z mojego (pendrive). Jak to zapisać? Polacy potrafią być bardzo twórczy w tej kwestii. Wariantów widziałam sporo, ale – aby nie mieszać Ci w głowie – podam wyłącznie wersję poprawną. Czytaj dalej
Koniec grudnia to czas kupowania prezentów i składania życzeń. Z prostej przyczyny mnie bardziej interesuje to drugie. Na to, czy kupisz komuś trafiony prezent, nie mam wpływu. Jednak mogę dać Ci wskazówki, jak ominąć pewne pułapki przy pisaniu życzeń. Czytaj dalej
Oto i on – pierwszy artykuł. Trochę się natrudziłam, abyś mógł go przeczytać, bo – zanim zaczęłam pisać – musiałam podjąć wyzwanie, jakim było stworzenie tej witryny: domena, hosting, wybór szaty graficznej… To wszystko było dla mnie nowością. Ale poradziłam sobie, bo nie ma rzeczy niemożliwych. I oto jest! „Kultura Języka” do Twojej dyspozycji! Ale… jak właściwie rozumieć termin „kultura języka”, którego użyłam jako nazwy mojej strony? O tym właśnie jest pierwszy artykuł. Czytaj dalej
